کی اندازه ی من میتونه آدما رو نگه داره ؟

آره ناراحت میشن از نبودن یا کم بودنم، قهر میکنن، زنگ نمیزنن، بلاک میکنن. ولی وقتی یه پی ام کوچولو بهشون میدم بدو بدو میان. خیلی سریعتر از اون چیزی که فک کنی میان.

همیشه از آدمایی که خیلی اخلاق مدار بودن می ترسیدم. هیچ آدمی نمیتونه برای همیشه از قوانین و مقرراتی که خودش برای خودش وضع کرده، تبعیت کنه. همیشه یه جایی یه اتفاقی میفته یا یکی میاد، که مجبور میشه یه سری از اون قوانین و مقررات رو ندیده بگیره. و این ندیده گرفتن قوانین و مقررات پیشینش انقدر ادامه پیدا میکنه تا همشون از بین میره و یه آدمی باقی میمونه که نه تنها به حرفای گذشته ی خودش هم پایبند نیست، بلکه به هیچ چیزی دیگه پایبند نیست و طبق تجربه هایی که من دارم،

شاد بوده، من اونجا بودم گریه آبغوره، من اونجا بودم میگفت سختیا بدجور آسونن، من اونجا بودم میگفت از توو داغونم، من اونجا بودم میخواست دوست صمیمی، من اونجا بودم میکرد توو دل غریبی، من اونجا بودم فکرِ قوّتِ قلب بود، من اونجا بودم میگفت کمکِ من کو؟، من اونجا بودم میداد روزیمون تُپُل سود، من اونجا بودم سُفره کوچیک بود بزرگ بود، من اونجا بودم احساس عشق میخواست، من اونجا بودم چه سالم چه بیمار، من اونجا بودم من اونجا بودم تو یه خُرده ترسیدی من اونجا بودم تو گُم